Mag ik je aandacht?

De hoeveelheid impulsen die op ons afkomt neemt al jaren toe. Om het aantal mails, tweets, smsjes, nieuws- en andere berichten te kunnen behappen is eenvoud nodig. Met 1 klik moet je krijgen wat je wil, anders haak je af. Er zijn immers alternatieve impulsen genoeg. Deze vereenvoudiging is een veld met vele innovatiekansen. Zoals apps die selecteren welke nieuwsberichten relevant voor je zijn, met 1 klik videobellen via Google of audioberichtjes via What’s-app. Ook met hardware wordt stevig geïnnoveerd: met bijvoorbeeld Nikes fuelband, de wristwatch van Apple (als de geruchten kloppen) en natuurlijk Google Glass, de bril om digitale informatie zonder gebruik van je handen op je netvlies te toveren.

Dankzij vereenvoudigingen hebben we minder tijd nodig om impulsen te kunnen ontvangen. Zo kunnen we meer en meer impulsen verwerken. Maar niet zonder de prijs ervoor te betalen. Als je je aandacht verdeelt gaat er minder aandacht naar 1 ding tegelijk. We kunnen innoveren wat we willen maar je aandacht blijft beperkt, die is een keer op. Je kiest er zelf voor wat je wel en geen aandacht geeft, en hoeveel. En wat je voedt gaat groeien. Waar besteed jij je tijd aan? Dit zijn keuzes, bepalende keuzes. Aandacht is een belangrijk instrument om invulling te geven aan je leven.

Als je zelf je aandacht niet richt, maar de impulsen volgt die op je afkomen leef je passief, niet actief. Je kan de hele dag bezig zijn met het reageren op Facebookberichten, tweets, What’s-appjes, et cetera. Hoe vaak per dag check jij nu.nl (of een andere nieuws-site) om te kijken of er nog nieuws is? En, hoe vaak doet het er echt toe wat je leest? ‘Voorheen deed ik op die momenten niks’, hoor ik je betogen. Als je staat te wachten in de rij, op de bus, je verveelt tijdens een vergadering…

Maar was dat ‘niks doen’ wel ‘niks doen’? Of waren het momenten dat je dieper nadacht over de dingen die je bezig hielden en je gedachten konden rijpen? Dat is wel hoe het voor mij werkt. Ik heb die leemte juist nodig om met oplossingen te komen, iets te kunnen creëren. Ik denk dat dit niet alleen voor mij geldt. Naarmate de hoeveelheid impulsen toeneemt en onze aandacht gelijk blijft moet de wal het schip ergens gaan keren. Een tegenbeweging ligt dan voor de hand. Welke innovatiekansen biedt dat?